(1907-92)
historyk lit., krytyk lit. i teatralny, prozaik, dramaturg. Studiował na UJ (filologię pol.), w Austrii, Włoszech, Szwajcarii i Francji. Przed wojną współpracował jako krytyk z "Wiadomościami Literackimi", "Drogą", "Pionem", "Marchołtem" i "Pamiętnikiem Literackim"; po wojnie m.in. z "Odrodzeniem" i "Twórczością". Podczas okupacji wykładał na tajnych kursach uniwersyteckich w Częstochowie. Prof. Uniw. Poznańskiego (od 1949) i UJ (od 1953). W l. 1971-72 red. "Literatury na Świecie". W badaniach historycznoliterackich skupił się gł. na lit. romantyzmu i twórczości A. Mickiewicza (m.in. Pierwiosnki polskiego romantyzmu, 1949; Arcydramat Mickiewicza, 1951; Żeglarz i pielgrzym, 1954; Z Mickiewiczem na Krymie, 1977), ukazując związki lit. pol. z europejską. Zajmował się również oświeceniem ("Monachomachia" przed sądem potomności, 1951). Uprawiał esej krytycznoliteracki (Krytyk i twórca, 1948; Na scenie, 1962; Lata terminowania, 1963; W wyobraźni, 1964) i historycznoliteracki (Poezja i proza, 1966). Erudycja K. ujawniała się także w jego twórczości lit. Powieści (Smutna Wenecja, 1967; Koncert na orkiestrę, 1970; Sen nocy letniej, 1974; Temat z wariacjami) budował ze skojarzeń, cytatów, aluzji lit. K. jest też autorem książki łączącej cechy reportażu i eseju Malwy na Kaukazie (1969) i licznych dramatów, m.in. Krzyk jarzębiny (1949, o zmarłym śmiercią samobójczą L. Spitznaglu, przyjacielu J. Słowackiego), Rzymska wiosna (1955, o Mickiewiczu), Jakobińskie gniazdo (1955), Tragedia Achillesa (1972). Wydał 2 tomy swoich dzienników z l. 1944-65 (1971, 1974).
- Kubacki Wacław, (1907-92)
- KUBACKI, Wacław (1907-92)
- POSŁOWIE IV KADENCJI, ABGAROWICZ ŁukaszAJCHLER...