Reklama

Kuncewiczowa Maria

(1899-1989)

pisarka, eseistka i tłumaczka. Od 1924 r. pracownik pol. oddziału PEN Clubu. Prezes pol. oddziału PEN Clubu w Anglii (1940-55), od 1956 w USA, wykładała lit. pol. na uniwersytecie w Chicago (1963-71). Po powrocie do Polski zamieszkała w Kazimierzu nad Wisłą. Debiutowała tomem opowiadań Przymierze z dzieckiem (1927). Jej twórczość, utrzymana w konwencji prozy psychol. opartej na własnych przeżyciach i obserwacjach, charakteryzuje się liryzmem i subtelnym humorem, co znalazło wyraz w opowiadaniach, m.in. Dwa księżyce (1939, film 1993), oraz w pełnym liryzmu reportażu W domu i w Polsce (1939). Powieściowym studium podejmującym próbę interpretacji osobowości Cudzoziemka (1935, ekr. 1986) wpisała się w psychol. nurt współcz. prozy pol. Wojnę i losy emigrantów przedstawiała w dzienniku Klucze (1943) i powieści Zmowa nieobecnych (1946-50), natomiast czas wojny widzianej oczami dziecka ukazała w Gaju oliwnym (1961). Inne powieści K. to Leśnik (1952) i Tristan 1946 (1967). Szkice z podróży do Hiszpanii Don Kichot i niańki (1965) to połączenie reportażu, eseju i osobistego dziennika, podobny charakter mają Przeźrocza (1985). Eseje Fantomy (1971) i Natura (1975) ukazujące człowieka w konflikcie ze środowiskiem i przeszłością zawierają elementy autobiograficzne. Szkice lit. m.in. o Przybyszewskim to Fantasia alla polacca (1979); ukazały się również antologie pol. lit. współcz. w opracowaniu autorki The Modern Polish Prose (1945), The Modern Polish Mind (1962).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama