Reklama

Lange Antoni, pseud. Napierski, A. Wrzesień

(1861 lub 1863-1929)

poeta, prozaik, krytyk lit., tłumacz. Podczas studiów w Paryżu (jęz. wsch., filozofia, lit.) gruntownie poznał współczesne prądy lit., wszedł we franc. środowisko artyst. (uczestniczył we "wtorkach" S. Mallarmgo). Do pol. prasy wysyłał artykuły i recenzje: jako jeden z pierwszych pisał o toczącej się we Francji dyskusji na temat symbolizmu (Symbolizm, 1887), o Baudelairze, parnasistach i symbolistach. W 1890 r. wrócił do Warszawy, został kierownikiem lit. "Życia". W l. 1909-12 ponownie przebywał w Paryżu. W 1924 r. redagował czasopismo lit. "Astrea". Był członkiem Straży Piśmiennictwa Polskiego. Jego twórczość wykazuje wyraźne związki z romantyzmem, zwł. z poezją J. Słowackiego (np. wiersz Rym, dramat Wenedzi, 1909). L. jako jeden z pierwszych wyraził w poezji typowe dla pokolenia nastroje dekadenckie (Poezje, 1895-98; Pogrobowcom, 1901). Najciekawsze są jego liryki o tematyce filoz. (cykl Rozmyślania, 1906 - zapis myśli o samotności, poczuciu alienacji, śmierci). L. po mistrzowsku posługiwał się strofą, rytmem. Maestria formalna oraz intelektualizm, erudycyjność i towarzyszący im chłód emocjonalny zbliżają jego poezję do parnasizmu. Tragedie L. (Atylla, 1898; Wenedzi) nie zyskały popularności - prawie pozbawione akcji, będące luźnymi połączeniami scen i obrazów, przesycone aluzjami lit., symbolami, alegoriami, nie zaistniały na scenach teatrów. Efektem zainteresowania pisarza wiedzą ezoteryczną, okultyzmem i filozofią Wschodu była - rzadka w Polsce - jego epika fantastyczna z elementami science fiction i społ. utopii (Zbrodnia, 1907; Stypa, 1911; W czwartym wymiarze, 1912; Elfryda, 1912; Miranda, 1924). Ważną część dorobku poety stanowią przekłady z jęz. franc., wł., hiszp., ang., jap. i sanskrytu. Zamierzał zebrać je w Panteonie literatury wszechświatowej (wyd. niedokończone). Znawca kultury Wschodu, wydał 5-tomowy zbiór przekł. z lit. orientalnych Dywan wschodni (1921). L. jest także autorem esejów o lit. pol. (Pochodnie w mroku. Żeromski - Reymont - Kasprowicz, 1927) i obcej (Studia z lit. franc., 1897).

Reklama

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama