(1936)
dramat J. Iwaszkiewicza o atmosferze i ludziach otaczających Chopina w czasie jego ostatnich dni pobytu w posiadłości George Sand. Opisane wydarzenia, rozgrywające się w końcowych latach życia wielkiego artysty, skupiają się na jego muzyce i relacjach między domownikami i gośćmi w Nohant, mało obecny jest w nich sam Chopin. Wielka miłość między kompozytorem a powieściopisarką już wymarła, dla odmiany jej córka Solange darzy go uczuciem, nienawidzi z kolei syn Maurycy. Całe życie domowników w jakimś stopniu skupione jest na osobie artysty, który jednak nie czuje się odpowiednio honorowany i pod absolutnie błahym pretekstem opuszcza posiadłość. Dość efektownie już na odjezdnym powraca, aby zagrać długo poszukiwane takty muzyki, one działają niezwykle kojąco, w zgodzie i skupieniu wysłuchują gry domownicy. Nad całością sztuki unosi się dość niezwykły nastrój, nieuchronność rozstań, świadomość upływającego czasu i niemożność wykorzystania życiowych szans.
- SAND, George, właśc. Amantine...
- LIPIŃSKA, Olga (ur. 1932)
- WIERCIŃSKI, Edmund (1899-1955)