(ur. 1938)
prozaik, dramaturg, eseista, publicysta. Członek redakcji czasopism "Polska", "Kultura" "Res Publica". W l. 70. współpracował z londyńskim kwartalnikiem (potem paryskim wydawnictwem) "Aneks". W twórczości podejmuje tematykę hist. Interesuje się zwł. XIX-wiecznymi pol. powstaniami narod., rozważa dylematy zaangażowanych w nie ludzi. Problemy z przeszłości odnosi do dnia dzisiejszego, dokonuje rozrachunku z tradycją romant. i jej rolą we współczesnej pol. kulturze i myśli politycznej. Ł. jest autorem licznych esejów. Szkicem hist. Bić się czy nie bić. O polskich powstaniach (1976) sprowokował ogólnonarodową dyskusję. Tragizm losów wielkich postaci wplątanych w historię ukazał w esejach Czerwonobiały (1983, o L. Mierosławskim) i Norwid wraca do Paryża (1989). Jest autorem wydanego w drugim obiegu szkicu lit. Pisane przedwczoraj (1983) i polit. Porachunki sumienia (1994) oraz dramatów hist., m.in. Zegary (1969, sztuka o generale napoleońskim, który został szefem tajnej policji carskiej), Koczowisko (1979, sztuka o działaniach A. Mickiewicza w okresie wojny krymskiej), Przez śnieg (1981), Śmierć Komandora (1983). Ł. wydał także t. opowiadań Ćwiczenia (1962) i powieść Pod skórą (1981).
- Łubieński Tomasz, (ur. 1938)
- ŁUBIEŃSKI, Tomasz (ur. 1938)
- ŁUBIEŃSKI, Tomasz Andrzej Adam,...