wiersz J. Tuwima z t. Biblia cygańska (1933), w którym zobrazowany został ograniczony mieszczuch, tępy "kołtun". Posługując się kpiną, ironicznym żartem demaskuje poeta prymitywizm myślowy ludzi, którzy "patrząc - widzą wszystko o dd z i e l n i e: ... Jak ciasto biorą gazety w palce / I żują, żują na papkę pulchną"; stereotyp jako model obowiązujący: "Od rana bełkot. Bełkocą, bredzą, / Że deszcz, że drogo, że to, że tamto. / Trochę pochodzą, trochę posiedzą, / I wszystko widmo. I wszystko fantom"; marazm codzienności: "Pleśnią i kopciem pełznie po ścianach / Zgroza zimowa, ciemne konanie". Puste życie prymitywnego drobnomieszczanina dbającego tylko o własne potrzeby zostało opatrzone wielokrotnie powtórzonym przymiotnikiem "straszny". Ekspresję obrazowania wzmacniają nagromadzone brutalizmy i wulgaryzmy jęz.
- mieszkaniec, zaczepić mieszkańca...
- MIESZKAŃCY, SYNONIM: ludność,...
- MIESZKANIEC, SYNONIM: domownik, lokator,...