(ur. 1932)
powieściopisarz, dramaturg. Pochodzi z rodziny chłopskiej. Studiował polonistykę na KUL-u. Od 1975 r. jest red. naczelnym kwartalnika "Regiony". Redaguje dwutygodnik "Sycyna". Należy do najwybitniejszych przedstawicieli nurtu wiejskiego we współcz. lit. pol. Powieści i dramaty M., mocno osadzone w realiach, ukazują zmiany zachodzące na pol. wsi, dylematy bohaterów poddanych presji historii, polityki i procesów cywilizacyjnych. Mają postać monologów gł. postaci. Najsilniej nasycony liryzmem jest Nagi sad (1967) - powieść o więzi łączącej syna z ojcem, dzięki któremu zdobył wykształcenie i odmienił swój los. Bohater-narrator Pałacu, pastuch namiętnie pragnący zawładnięcia domem panów, stania się kimś innym, niż jest, przegrywa z tym, co reprezentuje "pałac". Najpełniejszy obraz następującego końca tradycyjnej pol. wsi zawiera Kamień na kamieniu (1984). W ostatniej powieści M., Widnokręgu (1997) narrator-bohater pozwala swobodnie płynąć pamięci, przywoływać doświadczenia i przeżycia poszerzające jego osobisty horyzont. W kręgu podobnych tematów mieszczą się dramaty: Złodziej (1973), Klucznik (1978), Drzewo (1978). M., kreśląc indywidualne losy, tworzy obraz dziejów zbiorowości wiejskiej. Pisarz został dwukrotnie wyróżniony nagrodą im. S. Piętaka (w 1968 r. za Nagi sad i w 1974 r. za Złodzieja) oraz nagrodą Nike (w 1997 r. za Widnokrąg).
- Myśliwski Wiesław, (ur. 1932)
- myśliwski, ekwipunek myśliwski;...
- WIESŁAW, Pochodzenia słowiańskiego,...