(1775)
poemat heroikomiczny I. Krasickiego, w którym zamieścił autor rok wcześniej opubl. na łamach "Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych" wiersz patriotyczny, zaczynający się od słów: "Święta miłości kochanej ojczyzny". W oświeceniowej parodii poematu bohaterskiego przedstawił autor walki kotów i myszy rozgrywające się w mitycznych czasach księcia Popiela, który dość kapryśnie faworyzował raz jednych, innym razem drugich. Wygnane z państwa myszy zjednoczyły się ze szczurami, aby wspólnie pokonać wiarołomnego władcę, w ostatniej walce został przez nich zagryziony. Baśniowa rzeczywistość była przedmiotem różnorodnych interpretacji, wśród nich wskazywano na analogie z wynaturzeniami szlacheckiej obyczajowości, satyrę na rozbudowany ceremoniał dworów, widziano też związki z czołowymi politykami tamtych czasów. Niewątpliwie przedmiotem satyr. zabawy autora są sarmackie śmiesznostki, posługując się parodią kpi z nadużywania pojęcia "ojczyzna" właśnie przez ludzi kierujących się wyłącznie własnym interesem. Na podkreślenie zasługują styl i słownictwo poematu, bogata aforystyka dość szybko przeniknęła do języka rozmów dworskich.