(1850-1917)
psycholog, filozof, publicysta, poeta, wynalazca, jeden z głównych teoretyków pozytywizmu pol., którego program zawarł w pracy Wstęp i pogląd ogólny na filozofię pozytywną (1872), łącząc w niej filozofię A. Comte'a, J. S. Milla i H. Spencera z poglądami J. Śniadeckiego. W l. 1874-75 red. "Niwy", 1875-90 wykładowca filozofii przyrody i psychologii we Lwowie i Paryżu, badacz zjawisk hipnotycznych i parapsychologicznych, gł. prace z tej dziedziny: O metodzie badań psychologicznych (1869), Duch i mózg (1872), O twórczości poetyckiej ze stanowiska psychologii (1877), Zjawiska mediumiczne (t. 1-5, 1913-14). Wynalazca w wielu dziedzinach techniki, uważany za odkrywcę uzdrowiska Wisła. Prace zebrane: Psychologia i medycyna (t. 1-2, 1916-17) oraz Psychologia - pedagogika - etyka (1917). Wiersze w czasopismach publikował pod pseud. Julian Mohort, a jego utwór programowy Naprzód nazwany został przez A. Świętochowskiego "pozytywist. Odą do młodości". B. Prus, z którym się przyjaźnił, przedstawił go w Lalce jako J. Ochockiego.
- Ochorowicz Julian, (1850-1917)
- OCHOROWICZ, Julian (1850-1917)