Reklama

Ożóg Jan Bolesław

(1913-91)

poeta. Porzucił seminarium duchowne dla polonistyki na UJ. Związany z pismem "Okolica Poetów", wraz z S. Czernikiem był propagatorem autentyzmu. Członek AK, walczył w partyzantce. Od 1950 r. w Krakowie, współzałożyciel i członek grupy lit. "Barbarus" (1967-72). Debiutował zbiorem wierszy Wyjazd wnuka (1937). Liryka O. ma charakter refleksyjno-wspomnieniowy inspirowany kulturą lud., wątki autobiograficzne przeplatają się w niej z motywami wiejskimi, widoczna jest fantastyka, czasem wizja katastrofizmu. Autor tomów poezji, m.in. Ogier i makolągwa (1939), Kraj (1939), Pani młoda (1959), Dzikie jabłka (1964), Spokój (1967), Wyspa Barbarus (1973), Na święto Kaina (1976), Przejechane słońce (1980), Gdzie świeci noc (1985), oraz powieści Ścigani (1956), Bracia (1969), Cienie ziemi (1970); zbiorów opowiadań, m.in. Chustka (1959), Lilie i pokrzywy (1984) oraz wspomnień i esejów Na mojej drodze (1971), Mój autentyzm (1975), Obrazy świata (1989).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama