(1832)
komedia A. Fredry w 4 aktach prozą, do dziś budząca spory interpretatorów dwuznacznością obrazu. W potraktowanym z humorem pol. dworku (Pustakówce) autor skupił przedstawicieli 3 pokoleń wg zasady: "im młodsze, tym gorsze". Senior rodu, pan Jowialski, to zabawny, pozornie dobroduszny staruszek, ale zarazem człowiek uciekający od rzeczywistości w świat fikcji, ironiczny komentator swojej współczesności. Średnie pokolenie: Szambelan i jego żona, uosabia głupotę i wyrachowanie. Wśród najmłodszych znajdzie się poeta i kochanek romant. Ludmir, który jest zarazem wyrachowanym zdobywcą ludzkich serc. Motyw: z chłopa król i pomysł przebieranki pozwalają wprowadzić do tekstu aluzje polit. Śmieszność nie burzy wprawdzie urody dworku, ale humor P. J. jest bardziej sarkastyczny niż w innych komediach. Szczególną rolę w tej sztuce grają przysłowia oraz bajki opowiadane przez tytułowego bohatera. Komedia tłum. na jęz. węg., jidisz, ros., słowac., niem.
- STEMPOWSKI, Jerzy, ps. Paweł Hostowiec...
- LUDOMIR, Pochodzenia starosłowiańskiego.(...)
- FRYCZ Karol, (1877-1963)