(gr. parainesis = pouczenie, rada, zachęta)
lit. ukazująca i propagująca idealne wzorce osobowe związane z graniem określonych ról społ., udzielająca praktycznych rad, wskazówek, prezentująca przykłady. Typowe gatunki: moralitet, przypowieść, bajka, biografia, powieść dydaktyczna, traktat pedag. Ukształtowała się w staroż. Grecji (twórca: Isokrates). W lit. pol. rozwinęła się gł. w średniowieczu ( Legenda o św. Aleksym, Skarga umierającego, Wiersz Słoty o zachowaniu się przy stole), renesansie ( M. Rej, Wizerunk własny żywota człowieka poczciwego i Żywot człowieka poczciwego, Ł. Górnicki, Dworzanin polski) oraz oświeceniu (I. Krasicki, Pan Podstoli).
- literatura dydaktyczna, (gr. didaktikós =...