(1888-1971)
poetka, prozaik, autorka bajek i utworów scenicznych dla dzieci i młodzieży, tłumaczka. Ur. w Lublinie, studiowała na UJ, w czasie wojny aktywnie uczestniczyła w pracy konspiracyjnej. Współpracowała z pismami dziecięcymi, w 1917 była współzałoż. "Płomyka", który redagowała przez wiele lat. Jej twórczość nawiązuje do folkloru, ludowych baśni i podań, taki charakter mają Jaś i Kasia (1933), Legendy (1937), Baśń o siedmiu krukach (1938) i Czarodziejska księga (1961). Wzorując się na Pinokiu C. Collodiego napisała powieść fantastyczną rozgrywającą się w XVII-wiecznym Krakowie Kichuś majstra Lepigliny (1924). Wydawała też zbiory poezji, m.in. Psotki i śmieszki (1955); duże uznanie przyniosły P. biograficzna powieść o J. Kochanowskim Kto mi dał skrzydła (1957) i autobiograficzna gawęda I w sto koni nie dogoni (1961).
- Porazińska Janina, (1888-1971)
- PORAZIŃSKA, Janina (1888-1971)
- JANINA, Żeńska forma imienia...