Rozprawa o stolikowych baranach

wiersz M. Białoszewskiego z t. Obroty rzeczy (1956) - cykl Ballady peryferyjne. Tytuł sygnalizuje intencję poważnego mówienia o kulturze uznawanej za symbol kiczu, złego smaku. Widok straganów z wielkanocnymi barankami na peryferyjnym jarmarku wywołuje wiele skojarzeń wizualnych (np. z profilem Nefretete ze względu na kolorowość), brzmieniowych (np. "barany w koronkach brabanckich") i intelektualnych (np. "kożuchów złote Homery" - złote runo). Dzięki nim kultura jarmarczna wpisuje się w bogatą tradycję kultury wysokiej, a w zakończeniu wiersza plebejski prymityw łączy się z prehistorią (jaskinie z najstarszymi rysunkami, czas "magii - religii - rytuałów").