(ur. 1948)
poeta, krytyk i historyk lit. Absolwent, a następnie pracownik nauk. wydziału filologii pol. na UJ. Reprezentant pokolenia Nowej Fali. Współzałożyciel krakowskiej grupy Teraz, głoszącej konieczność zwrotu poezji ku życiu społ. i nakładającej na poetę obowiązek wpływania na zewn. rzeczywistość. W l. 70. współpracownik "Studenta" (tu debiutował w 1968). Red. krakowskiego "Magazynu Kulturalnego". Już w debiutanckim tomie wierszy Requiem (1973) pojawiają się sygnały niechęci S. do współcz. cywilizacji. W kolejnych tomach (Dzień twojego urodzenia, 1974; Na inne głosy rozpiszą nasz głos, 1978; Pożegnanie księcia, 1981) kontestacja społ. przybierze na sile do tego stopnia, że w poemacie Ulryka terroryzm zostaje uznany za jedyną nadzieję świata. W wierszach S. obsesyjnie pojawia się motyw śmierci. Wyciszenie tych nastrojów następuje w późniejszej twórczości poety. (Dzieci Leonarda Cohena, 1984; Korozja, 1989). Jako badacz zajmuje się S. lit. współcz. (Legenda i twórczość Marka Hłaski, 1985; Poeta odrzucony, 1989; opracowanie krytyczne Listu do nieznanego poety R. Wojaczka), zwł. poezją pokolenia wojennego (antologia Z rodu Anhellich. Liryka pokolenia wojennego, 1991).