(ur. 1960)
prozaik, poeta. W jego twórczości widoczna jest inspiracja filozofią egzystencjalizmu. Debiutował kontestującym zbiorem opowiadań Mury Hebronu (1986) o tematyce więziennej (sam był więziony 1,5 roku za dezercję z wojska jako uczestnik ruchu "Wolność i Pokój"). Nadając więzieniu znaczenie metafory, za drogę do wolności uznał zdobycie świadomości istoty ludzkiego losu (zniewolenie człowieka przez jego biologiczną naturę). Opowieści galicyjskie (1995) to zbiór 15 prozatorskich miniatur, przeciwstawiających urodzie beskidzkiego pejzażu obraz mieszkańców małej wsi po zlikwidowaniu w niej PGR-u: ludzi bezwolnych, pozbawionych przez system komunistyczny "nakazów moralności, religii i pamięci", kierujących się instynktem. Bohaterowie następnej powieści - Białego kruka (1995) podejmują w postkomunistycznej rzeczywistości walkę o swoją tożsamość. W świecie bez prawdziwych wartości może ona jednak przybrać tylko postać dziecięcej zabawy, zmieniającej się w dramat i ujawniającej wewn. pustkę jej uczestników. S. jest także autorem zbiorów opowiadań Przez Rzekę (1996) i Dukla (1997) oraz t. Wiersze miłosne i inne (1994).
- Stasiuk Andrzej, (ur. 1960)
- STASIUK, Andrzej (ur. 1960)