(1905-96)
prozaik i tłumacz. Pochodził z Podola, po ukończeniu studiów na uniw. we Lwowie pracował jako nauczyciel, a później księgarz. W czasie okupacji mieszkał we Lwowie i red. "Czerwony Sztandar", odbył tułaczkę po Związku Radzieckim, w Moskwie red. organ ZPP "Wolna Polska". Po powrocie do kraju współprac. PAP i mies. "Twórczość"; właściwą twórczość rozpoczyna w l. 50. powieścią sympatyzującą z wł. ruchem komunistycznym Bieg do Fragala (1951). Dominującą tematykę jego twórczości stanowi poszukiwanie moralnych rozwiązań w świecie nieuniknionych przemian hist., które w powieściach o tematyce żyd. przybiera znamiona wręcz tragiczne, czego przykładem jest trylogia o ortodoksyjnym świecie chasydów galicyjskich przed I wojną: Głosy w ciemności (1956), Austeria (1966) i Sen Azrila (1975). Niejako dopełnieniem jej jest dedykowana powstańcom powieść Przybysz z Narbony (1978), w której S. posługując się odległymi czasami Inkwizycji, próbuje rozważyć problem świętości ludzkich intencji i podłości czynów. S. jest też autorem trylogii bibl. ukazującej ogromną siłę judaizmu, na którą składają się powieści Odpowiedź (1982), Król Dawid żyje (1984) i Juda Makabi (1984). Ocalonym z holokaustu poświęcił zbiór opowiadań Imię własne (1971) i Na wierzbach... nasze skrzypce (1974). Twórczość S. zamykają powieści Sarna albo Rozmowa Stefana z chłopem, aniołem i Lucyferem (1992) oraz Milczenie (1993).
- Stryjkowski Julian, właśc. J. Stark, (ur. 1905)
- STRYJKOWSKI, Julian, właśc. Pesach...
- JULIAN, Przekształcona forma...