Sur le pont d'Avignon

wiersz K. K. Baczyńskiego, napisany w szpitalu w IV 1941 r., kreacja innej niż realna rzeczywistości. Plastyczny obraz przesycony światłem, kolorami, delikatnymi dźwiękami ("kantyczki deszczu"), wśród których rozlega się uroczysty dźwięk dzwonów (liczne synestezje). Na tym tle tańczą wywołane przez wyobraźnię postacie niewidzialnych panów i liściaste suknie panien. Baczyński wprowadza motywy charakterystyczne dla obrazów Arkadii: zielone lasy, białe łanie. Stworzony w wierszu obraz staje się wyrazem tęsknoty za pięknem i harmonią, tworzy azyl dla człowieka żyjącego w zupełnie innym świecie. Wiersz spopularyzowała E. Demarczyk, śpiewając go z muzyką Z. Koniecznego.