(1899- 1986)
pisarka, pedagog, współredaktor pism dla dzieci "Płomyczek" (1939) i "Świerszczyk" (1945-47). Dzięki jej staraniom powstało Centrum Zdrowia Dziecka dla uczczenia dzieci poległych podczas wojny. Bogata twórczość dla dzieci to bajki, m.in. Wesołe historie (1928), Najdziwniejszy z rycerzy (1958); opowiadania Najmilsi (1928), W cieniu kolumny (1954); baśnie, m.in. Rzemieślniczek-wędrowniczek (1929), Kije samobije (1949), O warszawskiej syrenie (1954); zbiory poezji, m.in. Dzieci miasta (1938), Dzieci z wysp koralowych (1958); minipowieści, m.in. Zuch (1931) i Zuchy (1936). Autorka obszernego psychol.-obycz. cyklu powieściowego, łączącego ekspresyjny liryzm z rozważaniami natury etycznej Rzeka kłamstwa (cz. 1-5, 1935-68), i cyklu opowieści biograficznych o świętych, m.in. Zakochany w miłości (1961), Imię jej Klara (1964), I otwarły się drzwi (1971). W jej dorobku lit. istotne miejsce zajmują reportaże publicyst. Krzyże z papieru (1934), utwory z pogranicza prozy poet. i reportażu Ziarno gorczyczne (1947), dramaty Ecce Homo (1932) i Sygnały (1933) oraz cykl wierszy o tematyce rel. Matka i syn (1961). Pozycja Spotkania (1951) zawiera gawędy o pisarzach, a Samotność (1961) to zbiór opowiadań o starości.
- SZELBURG-ZAREMBINA, Ewa (1899-1986)
- Szelburg-Zarembina Ewa, (1899-1986)
- EWA, Pochodzenia hebrajskiego,...