(1860-1932)
powieściopisarz; od ok. 1905 sympatyk Nar. Demokracji, orędownik programu posłannictwa nar., który przeciwstawiał kosmopolityzmowi i życiowej pustce arystokracji (powieści Żywot i myśli Zygmunta Podfilipskiego, Sprawa Dołęgi); w innych (Syn marnotrawny, Puszcza) propagował wartości i tradycje przechowywane przez pokolenia ziemiaństwa zamieszkującego kresy wsch.; w nasyconych problematyką polit. powieściach np. (Hetmani) zawarł zaciekłą krytykę poglądów demokr.-liberalnych i niepokojów rewolucyjnych; w powieści Cudno i ziemia cudneńska w wielce niekorzystnym świetle przedstawił legiony pol.; uznawany za mistrza stylu i opisów przyrody; w dorobku pisarskim także nowele, opowiadania, wiersze, wspomnienia.
, , MOSTOWSKI, ZGROMADZENIE PRZYJACIÓŁ KONSTYTUCJI RZĄDOWEJ
- Weyssenhoff Józef, (1860-1932)
- Weyssenhoff Józef, (1860-1932)
- WEYSSENHOFF, Henryk (1859-1922)