wiersz S. Młodożeńca z t. Kreski i futureski (1921), futurystyczna próba zapisania najważniejszych cech współczesności: symultaniczności zjawisk, dynamizmu, gwałtownego rozwoju techniki. W kolejnych 2-3-wersowych strofach I wers składa się z neologizmów kumulujących znaczenia kilku wyrazów (np. "latopędzi") lub naśladujących tekst depeszy (elipsy) czy chaos rozbrzmiewających równocześnie języków. Wers II (III) jest kilkakrotnym powtórzeniem nazwy wynalazku technicznego (kinematograf, radiotelegram, aeroplan) lub nowego sposobu komunikowania się ("esperantiso", stenografia). Utwór sprawia wrażenie zabawy słownej, ale poważny jej cel: poszukiwanie języka poezji nadążającego za tempem rozwoju cywilizacji, określa poeta w zakończeniu ("zjednoliterzam paplomanię").
XX wiek
Literatura polska