wiersz Cz. Miłosza z t. Miasto bez imienia (1969), mający kształt wywodu o zrygoryzowanej budowie: teza - pochwała rozumu, argumenty dowodzące jej słuszności, podsumowanie - logiczny wniosek. Nawiązująca do oświec. racjonalizmu apoteoza rozumu jest wyrazem wiary w możliwość istnienia świata Prawdy i Sprawiedliwości oraz sprzymierzonej z mądrością poezji w służbie Dobra. Tytuł wiersza nadaje mu jednak charakter magicznego zaklęcia, marzenia, by nakreślona w utworze wizja stała się rzeczywistością.
- Zaklęte rewiry, (1936)
- zaklęty krąg ubóstwa, teoria, która wyjaśnia...
- ZAKLĘTY KRĄG UBÓSTWA, termin oznaczający niemożność...