(1870-1902)
poetka, tłumaczka. Publikowała w "Życiu" krakowskim, "Chimerze" i "Krytyce". Zmarła prawdopodobnie śmiercią samobójczą. Autorka niezwykle osobistych, szczerych liryków. Była w lit. pol. pierwszą kobietą, która odważyła się wyznać w erotykach autentyczne uczucia. W pełnej kontrastów poezji namiętność i zmysłowość sąsiadują z pragnieniem świętości, a zachwyt światem z przeczuciem zbliżającej się śmierci. Za wyczucie barwy i kształtu, zdolność do niezwykłych skojarzeń i troskę o elegancję formy wysoko cenił Z. Z. Przesmycki-Miriam. Dorobek poetki to utwory pozostawione w rękopisach lub rozproszone po czasopismach oraz tomik Poezje (1903), zawierający kilkadziesiąt wierszy oryginalnych i kilkanaście przekł. z franc. (m.in. Ch. Baudelaire'a i P. Verlaine'a).
- Zawistowska Kazimiera, pseud. Ira, (1870-1902)