(1819-76)
powieściopisarka, poetka, pedagog. Inicjatorka i organizatorka ruchu kobiet związanych z demokratyczną konspiracją polit. zw. entuzjastkami, za co została aresztowana, kilka lat więziona, a potem otrzymała nadzór policyjny. Pierwszy tom poezji i prozy Wolne chwile Gabryelli ukazał się w 1845 r. Najwybitniejszy utwór Ż. to powieść Poganka (1846) - wnikliwa analiza psychologii uczuć na tle życia salonów. Kolejne pozycje to Książka pamiątek (1847-48), Dwoiste życie (1849, wyd. 1929), Czy to powieść? (1875-76). Biała róża - pesymistyczna powieść o walorach poznawczych w swojej psychol. obserwacji oraz dydaktyczne opowiadanie Stary dwór w Świerszczowej ukazały się jako Nieznane pisma bezimiennej autorki w Pismach Gabryelli (t. 4, 1861). Ż. jest autorką prac dydaktyczno-pedag., podręczników oraz przekł. t. 6 i 9 Dziejów Anglii T. Macaulaya. Cennym dokumentem epoki zawierającym wątki autobiograficzne stała się bogata korespondencja, prowadzona przez autorkę całe życie.
- Żmichowska Narcyza, pseud. Gabryella, (1819-76)
- Żmichowska Narcyza, pseud. Gabryella, (1819-76)