stowarzyszenie twórcze, stanowiące kontynuację zał. 1920 z inicjatywy S. Żeromskiego Związku Zawodowego Literatów Pol.; w okresie przedwojennym chronił pisarzy przed wyzyskiem wydawców, 1926 doprowadził do uchwalenia przez Sejm ustawy o prawie autorskim, zabiegał o uposażenie emerytalne literatów, uczestniczył w powołaniu 1933 Pol. Akademii Literatury; obowiązki prezesów pełnili m.in. S. Żeromski (pierwszy), W. Sieroszewski, A. Strug, J. Kaden-Bandrowski, M. Dąbrowska, F. Goetel; 1944 reaktywowano ZZLP; 1947-48 ograniczono autonomię Związku, I 1949 na Zjeździe w Szczecinie dokonano zmiany nazwy na ZLP i organizację zawodową przekształcono w społ.-polityczną; po przełomie październikowym powrócono do dawnych tradycji, kładąc nacisk na ochronę interesów bytowych i niezależności artyst. pisarzy; m.in. wywalczono dla czł. system emerytalny i rentowy, założono kilka domów pracy twórczej, roztoczono opiekę nad rodzinami zmarłych pisarzy, nad młodzieżą literacką (Koła Młodych), konsekwentnie występowano przeciw cenzurze; 1980 ZLP zrzeszał 1349 czł. w 17 oddziałach terenowych; po wprowadzeniu stanu wojennego ZLP zawieszono, VIII 1983 rozwiązano, XII 1983 reaktywowano na warunkach podyktowanych przez władze, co spowodowało rozłam w środowisku - znaczna jego część nie przystąpiła do ZLP i 1989 założyła Stowarzyszenie Pisarzy Polskich; obowiązki prezesów ZLP pełnili: J. Przyboś, K. Czachowski, L. Kruczkowski, A. Słonimski, J. Iwaszkiewicz, J.J. Szczepański, po 1983 H. Auderska, W. Żukrowski, od 1990 P. Kuncewicz.
- literat, kwiecisty styl literata,...
- Związek Literatów Polskich, ZLP, stowarzyszenie twórcze...
- Związek Literatów Polskich, ZLP, stowarzyszenie twórcze...