(lotn.)
urządzenie umieszczone w dyszy wylotowej za turbiną silnika turboodrzutowego, wtryskujące paliwo w strumień gorących spalin zawierających resztki tlenu, gdzie ulega ono spaleniu (jak w silniku strumieniowym), dając wzrost ciągu o 40-70%; stosowane powszechnie 1950-80 w samolotach wojskowych (skracało start oraz krótkotrwale zwiększało prędkość w czasie akcji bojowych, np. przy pościgu lub ucieczce samolotu); ob. używane coraz rzadziej z przyczyn ekonomicznych (ponaddwukrotny wzrost jednostkowego zużycia paliwa) i taktycznych (wysoka temperatura dyszy - stanowi łatwy cel dla pocisków naprowadzanych na podczerwień).
- dopalacz, „ocena dopuszczająca;...
- DOPALACZ, (mech.)
- karczocha z dopalaczem, ‘silne uderzenie’...