metoda leczenia bezpłodności poprzez doprowadzenie do połączenia jajeczka i plemnika poza organizmem matki (in vitro – czyli w próbówce) a następnie na wszczepieniu powstałego zarodka do macicy matki, gdzie dojrzewa do momentu narodzin; zazwyczaj doprowadza się do powstania kilku zarodków i wszczepia ten (lub te) który rokuje największy sukces prokreacyjny; pozostałe niegdyś niszczono, obecnie przechowuje się je zamrożone (służą tym samym rodzicom, gdy ponawiają nieudaną za pierwszym razem próbę lub gdy chcą mieć kolejne dziecko; rzadko bywają obiektem swoistej adopcji, gdy jakaś para nie może mieć dzieci z własnego materiału genetycznego); metoda krytykowana zwł. przez kościół katolicki – nie tylko ze względu na „nadprodukcję” embrionów, ale i z powodu przekonania, iż poczęcie człowieka powinno się dokonywać wyłącznie przez stosunek seksualny małżonków (instrukcja kongregacji Doktryny Wiary Dignitas personae z 2008). Metoda w Polsce nie zabroniona przez prawo, trwają prace nad jej ustawowym uregulowaniem i być może włączeniem w zakres świadczeń Narodowego Funduszu Zdrowia.
- zapłodnienie, poczęcie, zajście wciążę,...
- ZAPŁODNIENIE, u człowieka - połączenie...
- zapłodnienie, prowadzące do powstania...