gorączka powrotna
epidemiczna choroba zakaźna wywoływana przez krętki z rodzaju Borrelia. Źródło i droga zakażenia podobna jak w durze plamistym. Ogniska epidemiczne tej choroby występują w Afryce Płd.; w Europie ostatnia epidemia w czasie I woj. świat. Istota choroby polega na uszkodzeniu naczyń krwionośnych, wątroby, śledziony, nerek, a także miąższu tych narządów. Okres wylęgania do 10 dni, po którym występują objawy w postaci dreszczy, wysokiej gorączki, bólów głowy, kostnych, mięśniowych, osłabienia, krwotoków, powiększenia wątroby i śledziony, a czasem żółtaczki. Po ok. tygodniu objawy choroby ulegają osłabieniu, aby powrócić po następnym tygodniu, który to napad jest krótszy, ale groźniejszy ze względu na częstsze występowanie powikłań. Wyleczenie najczęściej po 1 - 3 nawrotach. Leczenie antybiotykami, zapobieganie - zachowanie higieny i walka z owadami.