influenza
epidemiczna choroba zakaźna wywoływana przez swoiste wirusy (typ A i B), uszkadzające nabłonek dróg oddechowych; zakażenie kropelkowe i kontaktowe; przebieg różny, od b. lekkiego do ciężkiego, kończącego się śmiercią; przypadki średnio ciężkie cechuje nagły początek z wysoką gorączką, dreszczami, silnym uczuciem rozbicia, bólami głowy i mięśni, później dołącza się nieżyt dróg oddechowych (kaszel, ból gardła) i powiększenie węzłów chłonnych; choroba zwykle ustępuje po 2-6 dniach; w czasie pandemii występuje duża śmiertelność (np. 1918-19 tzw. hiszpanka - zapoczątkowana w Hiszpanii pandemia - pochłonęła 20 mln ofiar śmiertelnych); w okresach pandemii obserwowano dołączanie się odoskrzelowego zapalenia płuc oraz inne powikłania spowodowane spadkiem odporności organizmu; leczenia swoistego brak, stosuje się gł. leki przeciwgorączkowe i antywirusowe; zapobieganie polega na izolacji chorych, w czasie pandemii unikaniu większych skupisk ludzkich i podnoszeniu odporności osobniczej; po przebytej g. organizm nabiera krótkotrwałej odporności na określony typ wirusa; próby opracowania szczepionki przeciw g. okazały się, jak dotąd, mało skuteczne (na ogół dotyczyły pojedynczej odmiany szybko mutujących wirusów; 2009/10 światowa pandemia tzw. świńskiej grypy spowodowała zgon ok. 17 tys. osób - ta odmiana okazała się mniej groźna; ponadto w efekcie psychozy napędzanej przez media (byc może inspirowane przez koncerny farmaceutyczne za posrednictwem WHO) najbogatsze kraje zakupiły ogromne ilości szczepionki (za ok. 4 mld euro), która została jednak zastosowana tylko u niewielkiego odsetka populacji (w poszczególnych krajach 4 - 25 proc.); Polska sporo oszczędziła nie kupując szczepionki, choć można podejrzewać, że bardziej z braku pieniędzy niż braku zaufania do lekarstwa.
- grypa, „dziewczyna, która...
- PTASIA GRYPA, epidemiczna wywoływana...
- GRYPA KONI, influenza koni