HEMOLITYCZNA CHOROBA NOWORODKÓW

choroba wywoływana przez przeciwciała krwi matki, przedostające się do krwiobiegu płodu i noworodka, wywołujące hemolizę jego krwinek; przeciwciała wytwarzają się w krwi matki na skutek dostania się do niej obcych antygenów (może to nastąpić np. w czasie przetaczania krwi lub w czasie ciąży przy przechodzeniu krwinek od płodu); najczęstszą przyczyną jest konflikt serologiczny w zakresie układu grupowego A, B, 0 lub Rh; choroba prowadzi do niedokrwistości u noworodka i wzrostu poziomu bilirubiny we krwi, co powoduje żółtaczkę; leczenie polega na podawaniu środków farmakologicznych i wymiennych przetoczeniach krwi.