(ur. 1923)
psychiatra szwedzki; prof. uniw. w Göteborgu; pionierskie badania nad neuroprzekaźnikiem zwanym dopaminą; dowiódł, że jest ona jednym z gł. czynników aktywności mózgu (a nie jak wcześniej sądzono - noradrenalina); wynalazł pierwszy lek na chorobę Parkinsona zw. L-DOPA (powstrzymujący jej postęp); 2000 nagroda Nobla w dziedzinie medycyny (wspólnie z P. Greengardem i E. Kandelem).