substancje wiążące; gł. składnik emalii, lakierów i niektórych rodzajów farb, wiążący pigmenty i zespalający powłokę lakierniczą z podłożem oraz nadający jej elastyczność i odporność; składają się z monomerów, oligomerów, polimerów lub mieszaniny tych substancji zdolnych do wytwarzania makrocząsteczek; najczęściej dzielą się na: naturalne-małocząsteczkowe (oleje roślinne, bituminy, żywice kopalne, szelak itp.) i wielkocząsteczkowe (kauczuk naturalny i jego pochodne, kazeina, pochodne celulozy itp.), syntetyczne-polikondensacyjne (żywice ftalowe, fenolowe, epoksydowe, poliestry, poliuretany itp.) i polimeryzacyjne (pochodne winylowe, polimery akrylowe itp.); stosowane do wyrobu emalii, lakierów, włókien syntetycznych, tworzyw sztucznych, do powlekania tkanin i wyrobów z metali, jako klej, w przem. fot. (podłoże błon fotograficznych).
- NITROCELULOZOWE EMALIE, wyroby lakierowe pigmentowe...
- EMULSYJNE FARBY, , w których rozdrobnione...
- LAKIERY, ciekłe wyroby niepigmentowe,...