BOR

B, borum

pierwiastek chemiczny z grupy borowców; liczba atom. 5, masa atom. 10,811; szary, b. twardy, kruchy niemetal, mało aktywny chemicznie; temp. topnienia 2300°C, temp. wrzenia 2550°C, gęstość 2,34-2,46 g/cm³; ma dwa izotopy trwałe; pod względem chem. b. mało aktywny; do najważniejszych jego minerałów należą: sassolin, boracyt, boraks, kernit i kolemanit; stosowany w metalurgii jako dodatek stopowy do stali i glinu oraz jako odtleniacz miedzi, a także jako pochłaniacz promieniowania neutronowego.

PÓŁMETALE, BROWN Herbert Charles, KERNIT, ELEKTROWNIA, WITTIG, BOROWODORY, FLUORKI, BOROWE NAWOZY, NABOROWYWANIE, BOROORGANICZNE ZWIĄZKI

• BOR, Pochodzenia starosłowiańskiego.(...)
• bor, ( B)
• PAWLISZCZEW BOR, miejscowość w środk.(...)