(chem.)
jednorodna pod względem składu chemicznego, struktury i właściwości fiz. część układu, oddzielona od innych części tego układu powierzchniami rozdziału (granice faz). Stany skupienia tworzą oddzielne f., np. woda (H2O) może występować w postaci trzech faz: lodu, cieczy i pary wodnej. Przejście substancji z jednej postaci krystalograficznej w inną lub powstanie nowego połączenia chemicznego jest zawsze połączone z powstaniem nowej fazy. Roztwory stałe i ciekłe są określane jako jedna f., mimo że mogą w nich istnieć fluktuacje składu chemicznego. Każda f. jest trwała w określonym zakresie temperatury i ciśnienia. W pewnych warunkach dana substancja może występować jednocześnie w kilku f.; są to warunki równowagi fazowej. Liczbę faz, które mogą pozostawać ze sobą w równowadze, określa reguła faz Gibbsa. Naruszenie warunków równowagi fazowej powoduje przejście układu z jednej fazy w drugą, nazywane przemianą fazową.