żywice syntetyczne, gł. fenolowo-formaldehydowe; produkty polikondensacji fenolu lub krezolu z formaldehydem; rozróżnia się dwa typy: topliwe - f. nieutwardzone (nowolaki) i nierozpuszczalne oraz nietopliwe - f. utwardzone (rezole); pierwszym utwardzonym f. o znaczeniu technicznym był bakelit (nazwa od wynalazcy twórcy L.H. Baekelanda); stosowane do produkcji artykułów gospodarstwa domowego, galanteryjnych i ozdobnych, elementów elektrotechnicznych, obudów aparatów, laminatów, części maszyn, lakierów, klejów, pianek.
BAKELIT, FENOLOWO-FORMALDEHYDOWE ŻYWICE