zanik obrazu utajonego (utworzonego przez promieniowanie krótkofalowe) pod wpływem promieniowania długofalowego (czerwonego i podczerwonego); występuje na materiałach fot. o niskiej czułości, niesensybilizowanych i prowadzi do zmniejszenia gęstości optycznej i kontrastowości obrazu; wyzyskany w niektórych technikach reprodukcyjnych do bezpośredniego otrzymywania kopii pozytywowych; odkryte 1839 przez J.F. Herschela.
- Kant Immanuel, (1724-1804)