David (1862-1943)
matematyk niem., założył w Getyndze szkołę, która stała się gł. ośrodkiem myśli matematycznej na świecie (zlikwidowana w 1933 po dojściu Hitlera do władzy). 1899 w dziele Grundlagen der Geometrie, napisanym w języku symbolicznym Peano, poklasyfikował w grupy aksjomaty geometrii Euklidesa oraz przeprowadził krytyczną analizę różnych geometrii. Uważał, że nazwy podstawowych pojęć geometrycznych mogą być wybrane dowolnie, np. zamiast "punkt", "prosta", "płaszczyzna" równie dobrze może być "stół", "krzesło", "kufel do piwa", podkreślając tym samym, że geometria bada tylko relacje między obiektami, niezależnie od ich nazw. W 1900 na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Paryżu postawił 23 zagadnienia, w których starał się ująć gł. kierunki badań matematycznych (część z tych problemów już rozwiązano). Zajmował się teorią liczb algebraicznych, spektralną teorią operatorów, rachunkiem wariacyjnym; a także fizyką teoretyczną (kinetyczna teoria gazów, promieniowanie ciała doskonale czarnego); pracował nad aksjomatyzacją algebry; przez dwa ostatnie lata swego życia był izolowany od działalności uniwersyteckiej.
- CAŁKOWE RÓWNANIE, , w którym niewiadomą...
- EUKLIDESOWA GEOMETRIA, dział matematyki, w...
- SCHMIDT, Erhard (1876-1959)