IRYD

iridium, Ir

pierwiastek chem. należący do grupy kobaltowców; liczba atom. 77, masa atom. 192,22, temp. topn. 2443^oC, temp. wrz. 4527100^oC, gęstość 22,42 g/cm³; posiada dwa izotopy trwałe; srebrzystobiały, b. twardy, kruchy i ciężki szlachetny metal; b. odporny chem.; w przyrodzie występuje w postaci naturalnych stopów z platyną (tzw. platyna irydowa) i złotem oraz w minerale irydosminie; stosowany do wyrobu tygli, narzędzi chirurgicznych i jako katalizator; ze stopu irydu z platyną są wykonane wzorce metra i kilograma; odkryty (1803) przez S. Tennanta.

PLATYNA, KARBONYLKI, PLATYNOWCE, KOBALTOWCE, ALVAREZ Luis Walter, IRIDIUM, JEDNOSTKA MIARY

• iryd, (Ir)
• KOBALTOWCE, pierwiastki chem. należące...
• OSM, Os, osmium