urządzenie do wytwarzania prądu elektr. wysokiego napięcia (rzędu 9 000-15 000 V) wywołującego przeskok iskry między elektrodami świecy zapłonowej w silnikach spalinowych tłokowych. I. stosowane są ze względu na niezawodność w układach zasilania silników lotniczych, a ze względu na prostotę instalacji zapłonowej - w małych silnikach, np. motocyklowych. Zapłon z iskrownikiem, kiedyś powszechnie stosowany w samochodach, został zastąpiony przez zapłon tzw. bateryjny, w którym impuls wysokiego napięcia wytwarzany jest w cewce indukcyjnej zasilanej z akumulatora (w chwili rozruchu) lub za pomocą prądnicy (przy pracy silnika).
SPALINOWY SILNIK TŁOKOWY, ISKROWE WYŁADOWANIE ELEKTRYCZNE
- iskrownik, „zapałki”
- FOREST Pierre Fernand, (1851-1914)