atom lub grupa atomów obdarzona ładunkiem elektrycznym; powstają w wyniku jonizacji, przyłączania elektronów do obojętnych atomów lub cząsteczek (powinowactwo elektronowe) i dysocjacji elektrolitycznej; w zależności od liczby posiadanych ładunków elementarnych (przyłączonych lub utraconych elektronów) mogą być jedno-, dwu-, trój- itd. dodatnie (kationy) lub ujemne (aniony); charakteryzuje je również określony promień jonowy i budowa powłoki elektronowej; jak elektrony są nośnikami prądu elektr. (mogą się przemieszczać w polu elektr., mają jednak znacznie mniejszą ruchliwość niż elektrony, posiadające mniejszą masę); w gazach szybko ulegają rekombinacji (zobojętniają się), w roztworach elektrolitów są trwałe dzięki wzajemnemu oddziaływaniu z rozpuszczalnikiem, występują też w węzłach sieci krystalicznej tzw. kryształów jonowych; j. swobodne łatwo reagują ze sobą i in. substancjami chem.; w organizmach żywych występują we wszystkich tkankach i cieczach organicznych (wpływając np. na biochem. właściwości białek). Nazwę j. wprowadził 1824 M. Faraday.
- jon, atom lub cząstka mająca...
- jon wodorotlenkowy,
- jon hydroksylowy,