(żegl.) jednostka długości stosowana w żegludze morskiej; 1 kabel = 185,2 m (dziesiąta część mili morskiej).
przewód do przesyłania energii elektr. (k. elektroenergetyczny) lub sygnałów elektr. (k. telekomunikacyjny), składający się z jednej lub wielu izolowanych żył w postaci drutów lub linek, zabezpieczonych przed działaniem czynników zewn. powłoką ochronną wykonaną z gumy, tworzywa sztucznego, ołowiu itp., a niekiedy dodatkowo chronionych przed uszkodzeniami mechanicznymi pancerzem z taśm lub drutów stalowych (k. opancerzony). Pod względem miejsca zainstalowania k. dzielą się na ziemne, nadziemne (napowietrzne), rzeczne i morskie. K. elektroenergetyczne wg przewodzonego napięcia dzielą się na: niskonapięciowe (do 1 kV), wysokonapięciowe (do 35 kV) i do bardzo wysokich napięć (60 kV i powyżej). W k. do napięć 15-60 kV izolację żył pokrywa się, dla zwiększenia jej wytrzymałości elektr., cienką warstwą metalu (k. ekranowane). Zwiększenie wytrzymałości elektr. k. do bardzo wysokich napięć uzyskuje się przez otoczenie żył lub całego kabla sprężonym gazem (k. gazowe i k. ciśnieniowe) lub olejem pod ciśnieniem (k. olejowe). K. telekomunikacyjne zawierają wiele (nawet ponad tysiąc) par żył o małym przekroju.
KABLOGRAM, MILA, KABLOBETON, KABLOWIEC- kabel, kawałek telefonicznego...
- kabel, 1. „człowiek, który...
- kabel szeregowy, (kabel RS-232, serial...