związki organiczne, w których grupa karbonylowa i podwójne wiązanie węgiel-węgiel tworzą skumulowany układ wiązań podwójnych RR'C=C=O; dzielą się na aldoketeny i ketoketeny; keten (najprostszy z tej grupy) i metyloketen są gazami, pozostałe cieczami; nietrwałe, b. aktywne chem. (np. szybko reagują z wodą i amoniakiem tworząc kwasy); toksyczne o mocno duszącym zapachu; stosowane w syntezie org., zwł. do otrzymywania bezwodnika octowego i octanów.
KETENY, STAUDINGER