curium, Cm
pierwiastek chem. należący do grupy aktynowców; liczba atom. 96, masa atom. najtrwalszego izotopu 247,0703, temp. topn. 13 506oC, gęstość 13,5 g/cm3; sztucznie otrzymywany (w przyrodzie nie występuje) pierwiastek promieniotwórczy; srebrzysty, kowalny metal; otrzymany po raz pierwszy 1944 przez G.Th. Seaborga, R.A. Jamesa i A. Ghiorsa, a nazwany na cześć M. Skłodowskiej-Curie i P. Curie.