stan osiągany przez materiał podczas magnesowania, przy którym dalszy wzrost natężenia zewn. pola magnet. nie wywołuje już znaczącego wzrostu namagnesowania ciała (osiągnięte namagnesowanie nosi nazwę namagnesowania nasycenia); n.m. tłumaczy się najogólniej całkowitym uporządkowaniem dipoli magnet.; przy współczesnych technikach magnesowania osiągnięcie n.m. jest dla wielu materiałów praktycznie nieosiągalne.
- nasycenie magnetyczne, stan ferromagnetyku,...
- histereza magnetyczna, zależność wartości...
- indukcja szczątkowa, ( pozostałość magnetyczna,...