ν
trwała cząstka elementarna z grupy leptonów o ładunku elektr. równym zeru i spinie połówkowym oraz b. małej (prawdopodobnie równej zeru) masie spoczynkowej; n. są produktem promieniotwórczego rozpadu β, wychwytu elektronu i rozpadu mionów oraz mezonów π i K (istnieją n. elektronowe νe, n. mionowe νμ, n. taonowe ν t); jak obliczono, każdy cm2 pow. Ziemi wypromieniowuje co sekundę ok. 1 mln n.; n. zostało 1931 przewidziane teoretycznie przez W. Pauliego, a zaobserwowane 1956 przez F. Reinesa i C.L. Cowana.
HAWKING, PROMIENIOTWÓRCZE PRZEMIANY, REINES, PAULI, FERMIONY, LEDERMAN, SCHWARTZ, MODEL STANDARDOWY, DAVIS, JĄDROWA FIZYKA
- neutrino, cząstka elementarna...
- antyneutrino, cząstka elementarna...
- wychwyt jądrowy elektronu, przemiana promieniotwórcza...