tetraazotan pentaerytrytu, C(CH2ONO2)4
ester alkoholu wielowodorotlenowego i kwasu azotowego; materiał wybuchowy kruszący o znacznej energii wybuchu; stosowany podczas II woj. świat. w głowicach rakiet, pociskach, bombach, itp., także w mieszaninie z trotylem (pentrytol); ponadto w lecznictwie (np. w dusznicy bolesnej).
TETRAAZOTAN PENTAERYTRYTU, PENTROLIT