Pu, plutonium
pierwiastek chem. należący do aktynowców; pierwiastek promieniotwórczy; liczba atom. 94, masa atom. najtrwalszego izotopu 244, temp. topn. 640C, temp. wrz. 33 427C. gęstość 19,81 g/cm3; srebrzystobiały, aktywny chem. metal, b. silnie toksyczny; tworzy sześć odmian alotropowych; jedyny metal, który ogrzany (320-480C) zmniejsza swoją objętość; w roztworach wodnych tworzy barwne jony; w przyrodzie występuje w niewielkich ilościach w rudach uranu i toru; stosowany w stopach; niektóre izotopy (np. pluton 239) używane jako paliwo jądrowe lub materiał rozszczepialny (np. w bombie atom. zrzuconej 1945 na Nagasaki); otrzymany sztucznie 1940 przez G.Th. Seaborga, E.M. McMillana, J.W. Kennedy'ego i A.C. Wahla.