PRAZEODYM

Pr, praseodymium

pierwiastek chem. z grupy lantanowców; liczba atom. 59, masa atom. 140,907, temp. topn. 935^oC, temp. wrz. 3212^oC, gęstość 6,77 g/cm³; posiada jeden izotop trwały; srebrzystożółty, kowalny i ciągliwy metal aktywny chem.; w przyrodzie występuje w minerałach (ceryt, samarskit); stosowany jako dodatek do stopów używanych w silnikach odrzutowych i rdzeniach magnetycznych, a jego związki do barwienia na zielono szkła (sztuczne szmaragdy), emalii i porcelany oraz jako katalizatory w reakcjach związków org.; odkryty 1885 przez K.C. Auera von Welsbacha.

• prazeodym, (Pr)