Pa, protactinum
pierwiastek chem. należący do grupy aktynowców; liczba atom. 91, masa atom. najtrwalszego izotopu 231, temp. topn. 1560oC, gęstość 15,37 g/cm3; srebrzystobiały metal b. aktywny chem.; w roztworach wodnych tworzy barwne jony; w przyrodzie występuje w rudach uranu oraz jako człon naturalnych szeregów promieniotwórczych uranowo-aktynowego, torowego i uranowo-radowego; otrzymany 1917 przez O. Hahna i L. Meitnera.
Pa, HAHN, AKTYNOWCE, FAJANS Kazimierz, MEITNER, PROTACTINUM