Rn, radon
promieniotwórczy pierwiastek chem. należący do grupy helowców; liczba atom. 86, masa atom. najtrwalszego izotopu 222,02, temp. topn. -71°C, temp. wrzenia -61,8°C, gęstość 9,73 g/l (0°C); bezbarwny, bezwonny gaz szlachetny o cząsteczkach jednoatomowych; bierny chem.; najcięższy ze znanych gazów; w przyrodzie występuje w śladowych ilościach w atmosferze ziemskiej i w niektórych wodach mineralnych; powstaje jako produkt naturalnych przemian promieniotwórczych (dawn. zw. emanacją radową); stosowany w radioterapii (leczenie nowotworów); odkryty w 1900 przez F. Dorna.
HELOWCE, PIERWIASTEK CHEMICZNY, Rn